O linguaxe dos paxaros

Non sei si e febre ou non,o pretender descubrir o linguaxe dos paxariños. Para min, é un linguaxe perfecto, máxico; agora ben, o que non sabía era o papel que tiñan na relixión indoeuropea, é tamén no Renacemento. É menos aínda na mitoloxía grega, con Apolonio de Rodas, falando do bosque sagrado. Na mitoloxía escandinava … Seguir lendo O linguaxe dos paxaros

O cantar do crí,crí. . .

¡Que tempos que non volven mais! Cando camiñando de pequeno, polos rueiros da miña aldea, escoitaba o “crí, crí, crí ” dos grilos. Entón, era para min, aquel cantar o estribillo producido polos machos, característico do cortexo sexual. ¡Cantas veces preguntaba, sen resposta, como era o mecanismo da atracción sexual dos machos, é como era … Seguir lendo O cantar do crí,crí. . .

O pequeno saltón

Ou Saltamontes, en castrapo. Animaliño de cor verde ou amarelo, coas patas posteriores saltadeiras, cuxas femias posen un oviscapto. Tamén soen chamarse, “O Saltón Peregrino”, pero soen ser mais ben grises ou pardos e non teñen oviscapto. Cada día estou mais convencido de que son a poesía da terra, que non fenece nunca. Cando as … Seguir lendo O pequeno saltón

As caraveleiras do meu lar . . .

¡Que perfumadas, eran as condenadas! É iso que non era ningún complexo turístico, nin unha carballeira dun parque. Non. Era a entrada o lar de Cambra, no rueiro de O Casco, en Fornelos da Ribeira, miña terra natal. Lémbrome como de rapaz, sementara por ambas partes da entrada unha chea de caraveleiras, flores policromas, resistentes, … Seguir lendo As caraveleiras do meu lar . . .

A historia da gardenia

A cheirosa historia da gardenia, popularizada por Antonio Machín, ofrecéndonos: “Dúas gardenias para ti.” Esta miña gardenia,como tódalas demais, proceden da China ou África do Sur, e forman parte da planta do café. ¡Quen o diría! As nosas terras chegou pasado 1.720, en rivalidade coa Camelia. O seu nome procede de “Garden Alexander”, botánico escocés … Seguir lendo A historia da gardenia

Polos rueiros de Fornelos da Ribeira

De pequeno recorrín a pe é bicicleta tódolos rueiros da parroquia,sendo recibido con toda xenerosidade polas xentes dos lugares por onde pasaba. ¡Que pracer! Hoxe, estamos perdendo cousas; cousas sensibles, cousas fermosas que teñen os nosos rueiros: Aquel contacto coa natureza, o diálogo coas nosas xentes, que forman parte natural da nosa maneira de ser … Seguir lendo Polos rueiros de Fornelos da Ribeira