Atrás foi quedando o fogar, o meu fogar de neno,é o habitáculo de Lameiro,para emprender unha nova andaina polo Cimadevila, non sen antes na Laxe, saudar a Lecio, na Loña a Maruxa Castro Estévez e lembrar os pais, a Manuel de Concha, Manuel Castro Represas,a Concha, Carmen Estévez, os Estévez Estévez, Gil Pino, González Alonso, González Gómez, González Piñeira, González Rodríguez, Martínez Grandal é Martínez Martínez.
Fomos ben recibidos por todos eles, é encamiñámonos, a A Costa, onde atopamos a Vilas González.
Na Cruz, xa dixemos todo; cruce de camiños,onde non atopamos a ninguén.
Xa no “Enxembre” o parecer “ensemblamos” do francés, memorizamos cos veciños Carballo Merino, Esteban Angosto, Estévez Domínguez, Estévez Estévez, Iglesias Rodríguez, Rodríguez González é Rodríguez Martínez, antes de dirixirnos a Fraga; aquela Fraga de moitos árbores é mato groso, que se dicía. Aquí Márquez Outerelo, Martínez González e Martínez Rodríguez, nos falaron de tempos pasados.
En As Fraguiñas, capital da parroquia e centro parroquial coa igrexa de San Xoán, é derivada de fraga, espesa é con penedos, pero en pequeno, tivemos a sorte virtualmente de falar con Rodríguez Bernárdez, Rodríguez González é Zúñiga Trigo na “tenda de Guillade”, mentres que na porta descansaba Lameiro coas patas mancadas de tanto andar.
En Goiende, lembramos as historias contadas en outros apartados.É por seguir a liña, da Loña, A Mámoa, en Martín, lembramos a Pepita de Caneiras coa súa célebre tenda é despedímonos de González Porto.
No Oural, o pe do Campo de fútbol, falamos con Cambra Álvarez é Groba Piñeiro.
Na Pedra Piñeira, visitamos a Castro González, Domínguez Domínguez é Domínguez Oxea.
No Rañe, fixemos parada no eido de Michael Skinnner, fillo dunha Álvarez Queimadelos, é ademais, non deixamos de velos veciños,Domínguez Martínez, Martínez Araúxo,Martínez Vidal e Rodríguez Bernárdez.
No O Rebaído, non atopamos a ninguén.
No Sáa, a sorte nos acompañou con Iglesias Núñez.
Na A Seariña, pasamos de largo, como quen non quere a cousa.
É na A Xesteira, como remate final, fomos acollidos por García Souto e Iglesias Otero, que moito agradecemos.
Que non pensen os meus veciños que me esquezo dos outros mais, como Yolanda Ocampo Garrido a que dende aquí lle mando unha preta. É que serve de punto final.
Condado de Salvaterra do Miño 