Reclamo publicitario de Fornelos da Ribeira. ¿Que é “O Fornelosgópodo”? Un lagópodo de pes fortes, alas curtas e redondeadas, coma a perdiz, que rondaba as terras de Fornelos da Ribeira,polos anos de 1.715 coincidindo coa inauguración da Igrexa de San Xoán, cuberta de plumas mais ou menos rudimentarias suxeitas a muda. Esta particularidade daba nome … Seguir lendo O Fornelosgópodo
Categoría: Cuentos
Pintara a Igrexa de San Xoán de Fornelos
No rueiro de Rañe vivía este veciño chamado Domingo Rodríguez de Pazos, que tiña un pequeno local para a venta de pintura,pois era pintor escultor de retablos de igrexas. Un verdadeiro artista. A filla chamaba a atención de toda a parroquia polo bonita que era, que axudaba o éxito da venta da pintura. Seu pai … Seguir lendo Pintara a Igrexa de San Xoán de Fornelos
Aquel velorio . . .
O fillo do señor Xosé da Patricia, fora sempre un mozo forte e cheo de saudade, envexa das rapazas da parroquia. E con motivo do filme de Xosé Xil, de Taboexa (As Neves), e de Saturnino Piñeiro como director, se empaparan un día, mentres que o señor Xosé da Patricia, como esperto mallador do trigo … Seguir lendo Aquel velorio . . .
As neves do cuco
Lémbrome hoxe, como cando era rapaz, nun mes de abril, fai moitos anos, fixera un mes de primavera e fenómenos atmosféricos despois, que a penas as xentes das Neves chamaban “As neves do Cuco”. Todo fora porque caera neve en Galicia e frío e chuvia na primavera do ano, cando esta xa estaba avanzada, e … Seguir lendo As neves do cuco
A chasca das miserias
A Chasca, das miserias, era unha pobre vella que polos anos 1.935 a 1.945 vivía no eido do Rabelo, en Tortoreos, xustamente, coa vivenda de Pastora e Amelia, e tiña un cereixo do que nunca collía cereixa algunha porque tódolos rapaces do lugar non as deixaban madurar. María da cesteira, comentara que un día lle … Seguir lendo A chasca das miserias
A xoaniña e a vagalume
Éramos, miña irmá Pepiña, que ya descansa e paz, e mais eu, pequenos, e na eira do eido de Cambra, no rueiro do Casco, no verán do 1.945 cando unha Xoaniña se fixera amiga da Vagalume. E baixo as parras do viñedo,cargadas de uvas, mentres nós comíamos uvas brancas, a madriña nos contaba como unha … Seguir lendo A xoaniña e a vagalume
