¡Oh noite escura e espida! Sigo polo camiño que me chamaron os sonos, e cada vez que bico a miña Terra Nai, brota unha carballeira. Ti, si ti, non es como eu, ¡Oh, louco! Aínda que mires para atrás, para medir os rueiros de Fornelos da Ribeira. Son como ti, ¡Oh, noite! Silenciosa e profunda. … Seguir lendo A noite e mais eu
Categoría: Cuentos
Retrato encantador (1.950)
Facía so unhas horas que amañecera. O Sol, xa fixera a súa aparición na aldea de Quintela de Calvelle, en Ourense, unha mañá de verán. O encanto da aldea de Quintela se alzaba un día mais no reino natural e magnificente. Era sábado, e polo tanto o neno non tiña escola. E Manuel Alberto, de … Seguir lendo Retrato encantador (1.950)
O asustador dos nenos
Venme a memoria da lenda do “asustador dos nenos” en Fornelos da Ribeira, que existían dúas versións. Unha falaba dun portugués afincado en Fornelos y o outro de Antoniño, home bastante tétrico, que aproveitaban os veciños para asustar os rapaces co fin de que non foran a xogar o anoitecer o adro da igrexa, no … Seguir lendo O asustador dos nenos
O Curanto Patagónico
O Curanto e un conxunto de seixos ou cantos rodados de río, cuxo protagonista indiscutible foi Rogelio Estévez Cambra, que simbolizaba o espírito solidario e comunitario do pobo mapuche, en Fornelos da Ribeira. Cando, despois de 50 anos de ausencia de Fornelos da Ribeira, viu a súa terra natal un tres de abril do 1.929, … Seguir lendo O Curanto Patagónico
As mouras na nosa terra
Polo xeral designamos co nome de “moura” a unha encantadora muller que garda riqueza da que so ela gozaba, e ocasionalmente algunha xente que debía cumprir certos requisitos. O carácter da moura, destacada por Vicente Risco, chegara tamén o “castro de Santiago de Tortoreos”, en As Neves, coa cor dos cabelos brancos, e coa súa … Seguir lendo As mouras na nosa terra
Emigrada por desengano
Corría o final da Guerra Civil. Non era mala a pobre... ¿Verdade tía Pepita? - Si, non era mala. Cando a primavera se pasaba o día cantando polo eido da Laxe, sempre rindo. - Coñecía tódolos cantos relixiosos que amañaba a súa maneira. - ¡Como facía rabiar a xente coas súas picardías! - Sabía burlarse … Seguir lendo Emigrada por desengano
Debe estar conectado para enviar un comentario.