A o noso esquecido pintor e ceramista, nado en Ponteareas, o12 do marzal do 1.902, e falecido en Vigo, o 19 de outubro do 1.985. Tras haberlle sido denegada polo Axuntamento de Ponteareas no 1.918 unha pensión para estudar pintura, grazas a Gabino Bugallal, que o levou a Madrid. Alí, con unha pensión da Deputación … Seguir lendo Historia do noso pintor Antonio Medal
Categoría: Cultura
Da nosa lareira, e outras lerias
Consultado no dicionario da Real Academia da Lingua, LAR, ven do latín LARIS, na mitoloxía, cada un dos deuses do fogar ou sitio do lume, cociña, e de sempre, os homes da nosa terra practicaban antigamente ritos empapados polos misterios das forzas ocultas da Natureza. Nos nosos tradicionais eidos, a “lareira”, era onde se preparaba … Seguir lendo Da nosa lareira, e outras lerias
Cambiar o mundo, amigo Sancho, non e loucura, nin utopía, senón “xustiza”
Tendo en conta que non fai mais que tres anos de acabar o “catro centenario da morte de Cervantes”, e moi probable que haxa achegado ao Condado de Salvaterra do Miño, a cita da novela. “Hoxe e o día mais fermoso da nosa vida, querido Sancho; os obstáculos mais grandes, nosas propias decisións; noso inimigo … Seguir lendo Cambiar o mundo, amigo Sancho, non e loucura, nin utopía, senón “xustiza”
A importancia do “Don”
Tivo significación precisa, moi determinante o longo do século. E a primeira testemuña data do 1.790: Yo DON DÁMASO FRANCISCO VÁZQUEZ, Cura Párroco de este beneficio de San Julián de Mos y su añejo, habiendo sido requerido por parte de DON JUAN ABAD, mi feligrés, con despacho ganado del Tribunal eclesiástico de esta Diócesis, póngolo … Seguir lendo A importancia do “Don”
Lembrando aquel paisaxe sen fondo
“Unha aldea que non coñece a súa historia e unha aldea sen identidade”. Venme isto a memoria do éxito daquela campaña recaudatoria que tivo moito que ver coas frecuentes chamadas e o seu estrito cumprimento, incluída na prensa: E un xudeu quen nestes momentos garda o ouro cando a Patria o necesita; entregue vostede o … Seguir lendo Lembrando aquel paisaxe sen fondo
As manchas do sapo
Fai centos de anos, os sapos eran moi parecidos os de hoxe. Lles encantaba saltar e bañarse, por exemplo, na poza da Loña, na miña terra natal de Fornelos da Ribeira. A única diferencia era que por aqueles anos non tiñan manchas no seu esvarado corpo. Me contaban sendo un rapaz, que un día, xa … Seguir lendo As manchas do sapo
Debe estar conectado para enviar un comentario.