A noite e mais eu

¡Oh noite escura e espida! Sigo polo camiño que me chamaron os sonos, e cada vez que bico a miña Terra Nai, brota unha carballeira. Ti, si ti, non es como eu, ¡Oh, louco! Aínda que mires para atrás, para medir os rueiros de Fornelos da Ribeira. Son como ti, ¡Oh, noite! Silenciosa e profunda. …