Vinde todos

E unha terra que esperta simpatía de cantos a visitan. A Paradanta é diferente, con suaves e singulares vales, terreos de viñedos bañados polo río Miño, como pai de todos nós. A dispersión dos rueiros das nosas xentes é unha das nosas singularidades. Baste falar da existencia de pequenos rueiros so con rango parroquial, nada …

Polas montañas e terras silvestres (V)

Atrás foi quedando o fogar, o meu fogar de neno,é o habitáculo de Lameiro,para emprender unha nova andaina polo Cimadevila, non sen antes na Laxe, saudar a Lecio, na Loña a Maruxa Castro Estévez e lembrar os pais, a Manuel de Concha, Manuel Castro Represas,a Concha, Carmen Estévez, os Estévez Estévez, Gil Pino, González Alonso, …

Polas montañas e terras silvestres (IV)

Como si fóramos uns enviados de don Quixote e Rocinante, Lameiro é mais eu, fomos percorrendo a Terra Nai, como dous descoñecidos, camiñando polo rueiro de A Cruz, camiño do Campo de fútbol, seguindo co virtual viaxe pola miña terra, onde xa son forasteiro mais que veciño, é nado aquí en Fornelos. Mentres eu cavilaba, …

Polas montañas e terras silvestres (III)

Una nova historia que recolle o mais importante da nosa xeografía do Condado de Salvaterra - Paradanta, Fornelos.

Polas montañas e terras silvestres (II)

Fora un domingo calquera cando Lameiro e mais eu, chegamos a Xinzo de Ponteareas, polo Alto do Confurco, aproveitando a estrada N-120 camiño de Ponteareas. Enclavada na Comarca do Condado da que é a súa capital. Bañada polo río Tea compre admirar as capturas da lamprea e troitas, do que eu fun testemuña algunha vez, …

Polas montañas e terras silvestres (I)

Empezarei por presentarnos: “Lameiro e mais eu”. “Lameiro” e un burriquiño ou asno virtual, laborioso, con moito aguante, que aínda de pouco alcance e entendemento, non só faime compañía, se non que moitas veces teño que “apearme do burriño” e recoñecer que ambos nos equivocamos de vieiros e rueiros, e non é por aquel de …