Na nosa terra, xerga mariñeira que expresa regar de viño o noso corpo por dentro e por fora. Curiosamente, sorregar ou sorrejar, esta última non é ningunha gueada dos nosos amigos da península do Morrazo. Aplicada o noso léxico mariñeiro castelá é diferente o catalá que di: “regar accidentalmente por filtración ou por rebosamento, unha … Seguir lendo Sorregar. . . Sorrejar e sorrejeime…
Debe estar conectado para enviar un comentario.